In memoriam Eduard Kühn

In memoriam Eduard Kühn

Klasse Natuurwetenschappen

 

Eduard KÜHN

Erelid van de Klasse van de Natuurwetenschappen

Genk, 25 september 1940 - Holsbeek, 27 juni 2021

Na zijn middelbare studies in Genk studeerde Eduard Kühn aan de UGent waar hij licenciaat in de biologie richting dierkunde werd in 1962. Vervolgens doctoreerde hij aan de UGent in 1966 in de faculteit diergeneeskunde in het domein van de fysiologie der huisdieren en hij werd daar vervolgens benoemd tot eerst aanwezend assistent. Zijn doctoraat was een studie over de interactie van de neurohypofyse en de nier bij zowel het schaap als het rund. Met dit doctoraat behaalde hij in 1967 de Wetenschappelijke Louis Empain-prijs. Tevens werd hij bekroond met een beurs van het National Institute of Health (NIH) voor een verblijf in de USA.

Van 1968 tot 1969 verbleef hij als een postdoctoral research fellow van het NIH aan de universiteit van Texas in Dallas onder supervisie van Dr S.M. McCann waar hij meewerkte aan onderzoek naar het belang van hypothalamische hormonen en zodoende naar het belang van onze hersenen in het besturen van onze endocriene klieren. Na zijn postdoc in de USA werd Eduard Kühn in 1970 aan de KU Leuven benoemd als docent met als leeropdracht “fysiologie der dieren”. Dit had zijn invloed op zijn onderzoeksdomein waarbij de interesse voor hormonen zich uitbreidde van enkel zoogdieren naar gewervelde dieren in het algemeen. Hierbij groeide zijn overtuiging dat de studie van de evolutie van de hormonale functies doorheen de evolutie van gewervelde dieren van cruciaal belang is om het hormonaal stelsel van zoogdieren en meer specifiek de mens te begrijpen.

Eduard Kühn is lid geweest van verschillende wetenschappelijke verenigingen zoals de American Endocrine Society, de European Society of Comparative Endocrinology, de International Society of Neuroendocrinology, de International Society of Chronobiology en de European Thyroid Association. Tijdens zijn loopbaan is hij (co)promotor geweest van een 25-tal doctoraatsstudenten en van zijn hand als auteur of als co-auteur zijn ongeveer 250 publicaties verschenen. In 1990 is hij corresponderend lid geworden van de klasse Natuurwetenschappen en in 1997 gewoon lid. In 2005 was hij bestuurder van de klasse. In datzelfde jaar ging hij met emeritaat.

Eduard Kühn is steeds een sterke drijfveer geweest voor zijn onderzoeksgroep en een overtuigde verdediger van het fundamenteel biologisch onderzoek. Hij wist met zijn enthousiasme tal van jonge mensen warm te maken voor vergelijkende endocrinologie en was altijd te vinden voor samenwerking met collega’s van alle continenten. Hij was een welkome spreker op tal van internationale meetings over de hele wereld. Naast een gedreven onderzoeker was Eduard Kühn ook een enthousiaste lesgever, zowel op kandidatuur- als licentie/master-niveau. Hij heeft ook meerdere lessen gegeven over hormonen en over evolutie voor onder meer de universiteit van de derde leeftijd.

Eduard Kühn heeft de vergelijkende endocrinologie een plaats gegeven in Vlaanderen maar ook ver daarbuiten. Hij was een innemende persoonlijkheid die trots was op wat hij bereikt had, maar ook op zijn roots.